Jak stosować ruchomy czas pracy?

Jak stosować ruchomy czas pracy?

Czym dokładnie jest ruchomy czas pracy? W jaki sposób możemy go stosować? Kto może zarządzić stosowanie ruchomego czasu pracy? Zapraszamy do zapoznania się z naszym poradnikiem.

Przedsiębiorca ma prawo do organizacji czasu pracy w swojej firmie w taki sposób, który będzie najbardziej korzystny. W wielu firmach czas pracy jest stały i pracownicy przebywają na swoich stanowiskach w określonych godzinach, na przykład od 8:00 do 16:00. Przedsiębiorca może jednak wprowadzić też ruchomy czas pracy, który pozwala na uzyskanie większej elastyczności w temacie rozpoczynania oraz kończenia dnia pracy.

Ruchomy czas pracy może być stosowany w różnych konfiguracjach. Przedsiębiorca powinien jednak zawsze pamiętać o tym, żeby przy jego stosowaniu przestrzegać przepisów prawa.

Na czym dokładnie polega ruchomy czas pracy?

Ruchomy czas pracy polega na ustaleniu przedziału czasu, w którym pracownik decyduje o rozpoczęciu pracy i jej zakończeniu albo na ustalaniu różnych godzin rozpoczęcia czasu pracy w dniach roboczych.

Przykładowo, w firmie ruchomy czas pracy może polegać na tym, że pracodawca ustala dla każdego dnia inną godzinę rozpoczęcia pracy – w poniedziałki, środy i piątki to godzina 9:00, natomiast we wtorki i czwartki to godzina 8:00. Drugi przykład to przedziały czasowe, w których pracownicy rozpoczynają pracę, na przykład godziny od 7:00 do 9:00.

Warto także wskazać, że ruchomy czas pracy nie musi dotyczyć całej firmy, ale konkretnych działów, a nawet pracowników. Warto jednak wskazać, że w firmach mających związki zawodowe czy przedstawicieli pracowników konieczne jest uzyskanie zgody na takie zmiany.

O czym należy pamiętać przy ustalaniu ruchomego czasu pracy?

Jeśli przedsiębiorca będzie chciał ustalić ruchomy czas pracy w swoje firmie, w takim przypadku powinien on pamiętać o kilku ważnych kwestiach z tym związanych.

Przede wszystkim pracownikowi przysługuje minimum 11-godziny odpoczynek dobowy, czyli nie może on pracować tak, że czas tego odpoczynku jest przerwany. Ponadto prawo wskazuje, że pracownik powinien mieć zagwarantowane minimum 35 godziny nieprzerwanego odpoczynku tygodniowego.

W razie ruchomego czasu pracy istnieje możliwość rozpoczynania pracy w tej samej dobie pracowniczej i godziny te nie są wtedy liczone jako godziny nadliczbowe. Dobra pracownicza wynosi 24 godziny i rozpoczyna się od tej godziny, w której pracownik zaczął pracę.

Kto może wprowadzić ruchomy czas pracy?

Oczywiście, ruchomy czas pracy może być wprowadzony przez pracodawcę, ale również może wnioskować o niego pracownik, któremu ruchome godziny pracy będą odpowiadały bardziej niż te stałe. Dla wielu pracowników to większa elastyczność, więc pracownik może wtedy łatwiej łączyć swoje obowiązki pracownicze z codziennymi.

Ważna jest określenie jasnych zasad, na których będzie odbywało się rozliczenie ruchomego czasu pracy. Pracownik może wpisywać się do odpowiedniego dziennika, można też stosować elektroniczne systemy liczące czas pracy. W mniejszych firmach czy w firmach, w których panuje mniej formalna atmosfera, zwykle pracownik przychodzi do pracy bez potrzeby każdorazowego meldowania godziny jej rozpoczęcia.

Pożyczkodawcą jest Aasa Polska S.A., ul. Hrubieszowska 2, 01-209 Warszawa. NIP: 5252528111, Regon 146017266 zarejestrowana w Sądzie Rejonowym dla m.st. Warszawy w Warszawie XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS 0000411939 Kapitał zakładowy 42 000 000 zł (wpłacony w całości).

Podmiotem właściwym do pozasądowego rozstrzygania sporu wynikającego z umowy zawartej pomiędzy konsumentem a Aasa Polska S.A. jest Rzecznik Finansowy. Kontakt do Rzecznika Finansowego oraz szczegółowe informacje dotyczące postępowania dostępne są na stronie internetowej www.rf.gov.pl.

W celu rozstrzygnięcia sporu pomiędzy Aasa Polska S.A., a konsumentem, istnieje także możliwość skorzystania z platformy internetowej ODR, dostępnej tutaj. Platforma ODR ułatwia niezależne, bezstronne, przejrzyste, skuteczne, szybkie i sprawiedliwe pozasądowe rozstrzyganie przez internet sporów między konsumentami i przedsiębiorcami.